Τις περισσότερες χρονιές το Πάσχα το περνάω στην πόλη, όπως και αρκετός κόσμος που ενδεχομένως να μην εχει "χωριό" ή εξοχικό. Μεγάλωσα στον Πειραιά έτσι το μεγαλύτερο μέρος το εορτών το περνάω εδώ με την οικογένεια.
Σκεφτόμουν λοιπόν τις προάλλες, πως θα ηταν αν περνούσα αυτές τις πασχαλινές ημέρες σε ένα χωριό. Με ποιον τροπο θα εφαρμόζονταν τα έθιμα και οι παραδόσεις;
Ας τα δούμε ένα ένα. Εδώ, στην πόλη, ξεκινάει η Μεγάλη Εβδομάδα και ταυτόχρονα ξεκινάει μια αυξημένη κινητικότητα στις εκκλησίες μας. Στα σπίτια, πλάθουμε κουλουράκια, τσουρέκια και βάφουμε αυγά, παρόλο που και αυτα, υπάρχουν πολλά νοικοκυριά που δεν τα εφαρμόζουν μιας και η αστική και ταυτόχρονα αγχωτική και γρήγορη ζωή δεν το επιτρέπει. Ειναι, βλέπετε πολλές φορές, πολυτέλεια να θέλει κάποιος να κάνει κάτι άλλο εκτός απο το να δουλεύει. Έρχεται το Μεγάλο Σάββατο, η Ανάσταση και γυριζουμε μετά τα μεσάνυκτα στο σπίτι και τρώμε την παραδοσιακη μαγειρίτσα. Την Κυριακή του Πάσχα, άλλοτε ψήνουμε στην ψησταριά/μπάρμπεκιου στη βεράντα και άλλοτε, που ο καιρός δεν το επιτρέπει, ψήνουμε ακόμα και στον φούρνο για να φάμε τον παραδοσιακό οβελία, ή έστω κάποια μέλη του.
Σε χωριό από την άλλη δεν έχω περάσει ποτέ την Μεγάλη Εβδομάδα, αλλά έχουμε φιλοξενηθεί οικογενειακώς για την Ανάσταση και το Πάσχα από μια άλλη καρδιακή φιλική οικογένεια. Το βράδυ της Αναστάσης όλο το χωριό μαζεμένο στην εκκλησία που ειναι στην κεντρική πλατεία, συγγενείς, φίλοι όλοι μαζι, ένα κλίμα διαφορετικό, πιο προσωπικό. Μετα στο σπίτι, παραδοσιακά φάγαμε μαγειρίτσα, μαγειρεμένη εκπληκτικά απο τα χεράκια του ταλαντούχου μπαμπά, μαζεμένες οι δυο οικογένειες και με άλλους συγγενείς των οικοδεσποτών σε ένα μεγάλο τραπέζι σε ένα δωμάτιο με τζάκι (έκανε λίγο παραπάνω κρύο απ' τι έχουμε συνηθίσει). Την επόμενη μέρα, Κυριακή του Πάσχα, αφού ξυπνήσαν οι άντρες του σπιτιού, πήγαν να ανάψουν τα κάρβουνα στην αυλή και να σουβλίσουν παραδοσιακά τον οβελία ολόκληρο! Η συνέχεια ειναι σχετικά γνωστή, δεν περίσσεψε τίποτα.
Υποθέτω πως αν ήμασταν σε ένα άλλο χωρίο, που να έχει διαφορετικά έθιμα, γλέντια, πυροτεχνήματα ή άλλες μορφές λάμψης, να μου άρεσε εξίσου.
Υποθέτω πως αν ήμασταν σε ένα άλλο χωρίο, που να έχει διαφορετικά έθιμα, γλέντια, πυροτεχνήματα ή άλλες μορφές λάμψης, να μου άρεσε εξίσου.
Η ζωή στην πόλη εχει τα καλά της εχει και τα κακά της. Προσωπικά μου αρέσει και δε θα άλλαζα ούτε την πόλη μου ούτε την αστική ζωή μου. Από την άλλη όμως, η αίσθηση ζεστασιάς την περίοδο των εορτών είναι κάτι που θα ήθελα να έχω κάθε χρόνο. Εσείς;
by Elena Atmatzidou
by Elena Atmatzidou
