Πολλοί από μας έχουν συνδέσει τον καφέ με το πρωινό. Είναι αυτό που
χρειαζόμαστε για ένα γρήγορο ξεκίνημα της ημέρας. Αλλά έχει αποδειχθεί ότι η ώρα που σηκωνόμαστε δεν είναι καν η καλύτερη
στιγμή για να πιούμε καφέ. Λόγω της χημείας του εγκεφάλου μας, στην
πραγματικότητα η κατάλληλη στιγμή είναι λίγες ώρες αργότερα, όταν ο καφές θα
μπορεί επιδράσει πλήρως.
Έτσι λοιπόν, αναρωτιόμαστει, γιατί ξεκινήσαμε εξ αρχής να πίνουμε καφέ το
πρωί;
Τουλάχιστον, είναι καλύτερο από αλκοόλ το πρωί.
Μαθαίνουμε πως η εισαγωγή του καφέ στην Ευρώπη βοήθησε στην
απαγόρευση του «εμποτισμένου αλκοόλ» στην ήπειρο, τα καφεϊνούχα ποτά αντικατέστησαν
τις ποσότητες αλκοόλ, οι οποίες συχνά καταναλώνονταν ακόμα και τις πρωινές ώρες.
Σε διαφορετικούς κοινωνικούς κύκλους, σε διάφορες χώρες, προφανώς, υπήρχε ποικιλία παραδόσεων όσον αφορούσε τα πρωινά τους ροφήματα, αλλά υπάρχουν πολλές αναφορές, μέσα στην
ιστορία, για τα αλκοολούχα που είχαν υποστεί ζύμωση. Οι Ρωμαίοι έτρωγαν ψωμί
μουσκεμένο στο κρασί, οι Βρετανοί στρατιώτες το 1890 λέγεται ότι ξεκινούσαν
την ημέρα τους με ρούμι και τσάι, τα παιδιά των Η.Π.Α συνήθιζαν να πίνουν
σκληρό μηλίτη (hard cider) και στη Γερμανία μια σούπα μπύρας, αυτά ήταν που
επέλεγαν να πιουν το πρωί.
Η άφιξη του καφέ στα τέλη του 1700 και, στη συνέχεια, στις αρχές της
δεκαετίας του 1800, δεδομένου ότι πήγε από ένα ποτό της ανώτερης κοινωνικής κλίμακας
σε κάτι πιο εκδημοκρατισμένο, άλλαξε εντελώς την Ευρώπη. Όπως γράφει ο MarkPendergast στο βιβλίο του Uncommon Grounds: Η ιστορία του καφέ και πώς μετέτρεψε τον
κόσμο (Uncommon Grounds: The History of Coffee and How It Transformed
Our World), «το ποτό της αριστοκρατίας είχε γίνει απαραίτητο φάρμακο των
μαζών.».
Και κράτησε ζωντανή τη Βιομηχανική Επανάσταση
Κατά τη διάρκεια της Βιομηχανικής Επανάστασης, ο καφές βοήθησε τους εργαζόμενους
στον τομέα της κλωστοϋφαντουργίας να διατηρούν τις δυνάμεις τους όλη την ημέρα, καθώς πληρώνονταν με
χαμηλούς μισθούς και δούλευαν πολλές ώρες, αποκλείοντας έτσι το μαγείρεμα πλήρους
γεύματος. «Επειδή ο καφές ήταν τονωτικός και ζεστός, έδινε την ψευδαίσθηση της
διατροφής», γράφει ο Pendergast. Όταν ο καφές ήρθε στις Ηνωμένες Πολιτείες τον
δέχτηκαν με ανοικτές αγκάλες, καθώς, έγινε το αγαπημένο πατροπαράδοτο ποτό μετά
την κατάρρευση του Boston Tea Party.
Μια έξαψη (αλλά όχι από hangover).
Πίνεις ένα φλιτζάνι καφέ (ή δύο) και ξέρεις πως θα είναι όταν θα εισχωρήσει
στον οργανισμό σου. Αισθάνεσαι ζωντανός, ενθουσιασμένος και έτοιμος να κατακτήσεις τον
κόσμο. Νιώθεις μία μικρή έξαψη, αλλά φυσικά, όχι την ίδια με αυτή που νιώθεις
όταν πίνεις αλκοόλ. Είναι λογικό να σκεφτεί κανείς πως, αυτό το αίσθημα
αφύπνισης/τόνωσης που παίρνουμε από τον καφέ, θα ταίριαζε απόλυτα στην πρωινή μας
ρουτίνα. Με άλλα λόγια: Πίνουμε καφέ γιατί μας κάνει να νιώθουμε έξαψη, αλλά χωρίς
να μας αφήνει μεθυσμένους; Ανεξάρτητα από τους λόγους που οι πρόγονοί μας επέλεξαν τις πρώτες πρωινές
ώρες της ημέρας γι’ αυτό το νέο ρόφημα, ο
καφές ως πρωινό ποτό ήρθε για να μείνει.
Ο καφές συνδυάστηκε σε τέτοιο βαθμό ως συνοδευτικό του πρωινού, που ο Mark Twain έγραψε στο A Tramp Abroad, που δημοσιεύθηκε το 1880: «Η απλούστερη και συνηθέστερη μορφή του μέσου αμερικάνικου πρωινού αποτελείται από καφέ και μπριζόλα».
Επίσης, μετά από όλα αυτά, δεν είναι μόνο ένα πρωινό ποτό. Είναι αυτό
που χρειάζεσαι για τα αργά-πρωινά και νωρίς-απογευματινά διαλείμματα στο
γραφείο, λέγεται, επίσης, ότι είχε τροφοδοτήσει τις πνευματικές ιδέες της
Γαλλικής Επανάστασης, και πως ήταν συχνά αυτό που θα ολοκλήρωνε ένα μεγάλο
γεύμα στην Ευρώπη.
Καταλήγουμε λοιπόν στο πως δεν είναι σίγουρα απλά ένα πρωινό ποτό, αλλά υπάρχει κάτι στα
χαρακτηριστικά και στις ιδιότητες του – ζέστη και καφεΐνη - που μας έχει κάνει να τον ταυτίσουμε με την πρωινή μας ρουτίνα.
Εσεις; Αγαπάτε τον πρωινό καφέ; Αν ναι, τότε είμαστε στην ίδια θέση, αλλά ας μην υποτιμάμε
τις δυνάμεις του τις υπόλοιπες ώρες της ημέρας.
Πηγή: http://www.thekitchn.com/
Πηγή: http://www.thekitchn.com/
